Blijkbaar is mijn bioklok nog steeds niet om, want ik ben alweer om vijf uur wakker. We hebben drie-en-een-half uur autorijden voor de boeg en volgens ons reisschema moeten we om 10:00 in Sierpe zijn voor de boot naar Drake Bay. Om zeker te zijn dat we niet te laat komen rijden we daarom om 6:00 al weg. Blijkbaar maken meer gasten deze trip, want we hebben gisteravond al een tasje met ontbijt meegekregen.

Lees verder

Normaal gesproken heb je altijd wel een lichte spanning op de eerste dag van een verre reis, maar deze keer is de stress hoger dan ooit. Behalve alle horror stories over de wachttijden op Schiphol, ben ikzelf nog maar net weer genezen van Covid. Niet de ideale voorbereiding… Voor Terminal 1 staat buiten een rij van misschien wel 500 meter, waarschijnlijk vooral met reizigers voor vluchten binnen Europa. Onze vlucht vertrekt vanaf Terminal 2.

Lees verder

Pats. Dit is me nog nooit overkomen: het waait zo hard op de runway van São Vincente Airport dat mijn mobiel uit mijn hand vliegt als ik een foto van de terminal probeer te maken. We ontvluchten, dit jaar voor het eerst, de winter met een weekje zon op de Kaapverdische eilanden São Vincente en Santo Antão. Cesária Évora Airport - São Vincente Afgezien van de wind staat er een stralende zon aan de hemel en is het een heerlijk aangename zesentwintig graden.

Lees verder

Vandaag reizen we naar alweer de laatste bestemming van onze reis: Fukuoka. Gelukkig is het voor deze trip wel gelukt om plaatsen in de Shinkansen te reserveren en hoeven we niet heel vroeg op het station te zijn. Tijd genoeg dus voor nog een cappuccino bij Starbucks. We komen rond lunchtijd aan in Fukuoka en besluiten op het station te lunchen. In tegenstelling tot stations in Nederland heb je in Japan een ruime keuze aan prima eettentjes.

Lees verder

Vanmorgen vertrekken we met de Shinkansen naar Hiroshima. Onderweg komen we langs Himeji. Het kasteel van Himeji is gesticht in de 14e eeuw, maar de huidige bebouwing stamt uit de 17e eeuw. Het heeft op miraculeuze wijze verschillende rampen, zoals zware bombardementen in de tweede wereldoorlog, overleefd en kan daarom tegenwoordig aanspraak maken op het predikaat “mooiste kasteel van Japan”. Omdat de Shinkansen ook in Himeji stopt, is het een prima dagtrip onderweg naar Hiroshima.

Lees verder

Osaka is de tweede stad van Japan en een typische werkstad: veel bedrijven en een eetparadijs. Verder heeft het geen heel bijzondere toeristische trekpleisters (tenzij je Universal Studio’s Japan hiertoe rekent). Dit was een perfecte gelegenheid om vandaag ergens in een zwembad te gaan liggen om de hitte te verdrijven, maar op de één of andere manier hebben we alleen verwarmde (31-32°C) overdekte zwembaden gevonden. Dat lijkt ons niet de perfecte afleiding als het 37° buiten is.

Lees verder

We vertrekken voorspoedig met genoeg tijd om even langs de bakker en de Starbucks te gaan voor een ontbijtje. De eerste drie benen van de reis verlopen voorspoedig, maar op het station Shin-Imamiya in Osaka hebben we maar zeven minuten en dat is te kort om ons te realiseren dat het laatste deel van de reis niet met Japan Rail is maar met een andere maatschappij. We staan daarom bij het verkeerde perron 1 en net als we onze vergissing door hebben zien we onze trein naar Koyasan vertrekken.

Lees verder