Wachten We reizen terug in drie etappes: eerst vliegen we van Phu Quoc naar Ho Chi Min City, van daar vliegen we naar Bangkok en vervolgens “flying blue” naar Schiphol. We hoeven pas om 12:00 richting vliegveld, dus we nemen nog een laatste duik in het zwembad (ik probeer nog de zee, maar Lotte en Floor zijn niet om te praten). Lotte oefent al de hele vakantie zonder bandjes en vandaag zwemt ze zowaar helemaal zelf heen en weer over de volle breedte van het zwembad.

Lees verder

De laatste etappe van onze reis voert ons naar Phu Quoc, een klein eilandje dat ten zuiden van Vietnam in de Golf van Thailand ligt. Het eiland is nog redelijk authentiek, al schieten de hotels en resorts er als paddenstoelen uit de grond. Er gaan geruchten dat vanaf volgend jaar het vliegveld ook internationale vluchten gaat uitvoeren, dan is het definitief gedaan met de rust. De boot naar Phu Quoc, die er zo’n tweeënhalf uur over doet vertrekt vanuit Rach Gia.

Lees verder

Rijst poffen Na de vermoeiende dag in Ho Chi Min City hebben we vandaag weer een reisdag. Vanavond komen we in onze voorlaatste bestemming aan: Can Tho, de hoofdstad van de Mekong Delta provincie. Halverwege de reis stoppen we in een dorpje om een boottocht over de Mekong Delta te maken. Bij de eerste stop zien we hoe rijstpapier wordt gemaakt. Ook zijn er demonstraties van het maken van een soort toffees van gekarameliseerde kokosmelk en het maken van gepofte rijst.

Lees verder

Koffie Vanmorgen rijden we het dal in richting Ho Chi Min City (HCMC, veel Zuid-Vietnamezen hebben het nog over Saigon). Na nog een kleine plensbui klaart het op. De heuvels rond Dalat zijn perfect geschikt voor het telen van koffie en thee, wat hier ook op grote schaal gebeurd. Vietnam is na Brazilië ’s werelds grootste export van koffie. We stoppen bij een thee plantage en later bij een winkel waar de thee ook gesorteerd wordt.

Lees verder

Westland Na drie dagen zwembad is het hoog tijd voor een beetje aktie. Daarom vertrekken we rond een uur of acht richting Dalat. Dit stadje ligt in Centraal Vietnam op zo’n 1500 meter. Op deze hoogte is de temperatuur een stuk gematigder: tussen 15°C en 25°C. Dit klimaat en het heuvelachtige landschap bieden een perfect voedingsbodem voor koffie, thee en allerhande groenten die niet in de rest van Vietnam groeien, zoals bijvoorbeeld artisjokken.

Lees verder

We slepen ’s-ochtends onze spullen naar de auto die ons naar het vliegveld van Danang gaat brengen. Dat wordt met onze kooplust bij iedere trip een grotere uitdaging. Toch kunnen we nog steeds zonder hulp alle bagage verslepen… Om 9:40 vliegen we naar Nha Trang. De vlucht duurt weer een goed uur en deze keer worden we al bij de bagageband opgepikt door wat later blijkt een chauffeur van het hotel.

Lees verder

We vertrekken ’s morgens uit ons hotel in Hue en gaan op weg naar Hoi An. Helaas hebben we nog steeds dezelfde chauffeur die niet weet hoe die moet schakelen. Wat een drama. Lhong onze gids is erg aardig en we bezoeken voordat we gaan lunchen het Cham museum. Inmiddels is het 12 uur en de kinderen hebben het warm en absoluut geen interesse in een paar oude beelden en willen graag eten.

Lees verder