Vanmiddag om half vier brengt Pieter me naar Zanderij, dus is er nog ruim tijd voor de laatste boodschapjes. Als iedereen naar school of werk is werk ik tijdens het ontbijt op mijn gemak het reisverslag bij en fiets ik daarna naar het centrum. De eerste stop is bij een schaafijsverkoper, want een reis naar Suriname zonder schaafijs kan natuurlijk niet. Ik sla de goede raad van Ronnie in de wind en bestel geen schaafijs met colasiroop en melk (iets te spannend), maar kies voor gember.

Lees verder

We verzamelen om negen uur bij Zus en Zo en als ik om half negen naar de taxi voor de deur loop blijken er twee auto’s klaar te staan. Ronnie, onze gids voor vandaag, blijkt me op te halen, maar had mijn mobiele nummer niet goed doorgekregen, waardoor ik van niks wist. Ik stuur de taxi onverrichter zake terug en rij met Ronnie naar Zus en Zo om Bas en Debbie op te halen.

Lees verder

Vandaag een relaxed dagje in Paramaribo. ’s-Ochtends breng ik een bezoekje aan fort Zeelandia, een verplicht nummer als je Suriname voor het eerst bezoek (volgens Mieke). Het fort is typisch Hollands en doet heel kneuterig aan. De kleine tentoonstelling geeft een boeiend beeld van de strubbelingen van de eerste Nederlanders en de gedenksteen voor de Decembermoorden. De gaten in de muur van het bastion vormen daarbij een kleine dissonant. Monument voor de Decembermoorden Na een uitgebreide lunch met Pieter laat hij me de bouwplaats zien van het project bij Staatsolie, waar Ballast Nedam de funderingen aanlegt voor de uitbreiding van de raffinaderij.

Lees verder

Djogo in Galibi Het opspattende buiswater van de boot doet de net in Albina gekocht poncho al goed van pas komen. Nadat we ons in de lodge hebben geïnstalleerd, zitten we op het strand onder de palmbomen met onze eerste Djogo van de ondergaande zon te genieten. De beste tijd om de eierleggende schildpadden te gaan bekijken is wanneer het eb is en hangt dus volledig van het tij af.

Lees verder

We vertrekken vandaag om half acht vanaf het Torarica hotel voor onze trip naar Galibi. Helaas zijn we niet erg snel op stoom en is ook nog eens de halve stad afgezet voor een wielerwedstrijd, waardoor we pas rond acht uur bij het hotel aankomen. Gelukkig is dit Suriname en is er verder nog niemand aanwezig. Wat later dan gepland vertrekken we met een groepje van acht richting Albina, de hoofdstad van het district Marowijne, gelegen aan de gelijknamige rivier op de grens met Frans-Guyana vormt.

Lees verder

Wat een makkie is vliegen in je eentje wanneer je gewend bent met een heel gezin op reis te gaan! Maar 15kg bagage, geen slapende kids op je arm en geen taxichauffeurs die je weigeren om het grote aantal tassen. Ik had een dagvlucht en ik heb de tijd gedood met een drietal films waaronder Argo (aanrader!). Mieke haalde me van het vliegveld en het uurtje rijden naar hun huis gaf meteen al een mooi eerste indruk van het land.

Lees verder