Maandag 1 augustus Hoe de lokale bevolking er op is gekomen is mij een raadsel, maar Koh Tonsay wordt ook wel Rabbit Island genoemd, omdat het de vorm van een konijn zou hebben. Rare konijnen daar in Cambodja. Op weg naar Koh Tonsay Aankomst op het eiland We worden om half negen opgepikt met een busje dat ons naar de City Port brengt. Meer dan een jetty met een kantoortje is het niet.

We zijn alweer aangekomen op onze laatste bestemming van deze reis: de kustplaats Kep, al tijdens de Franse overheersing voor de upperclass een geliefde locatie om te ontsnappen aan de hitte. Verschillende uitgebrande ruïnes van villa’s herinneren nog aan deze glorietijd, die uiteindelijk door Pol Pot wreed verstoord werd. Nu is Kep een wat rommelig aandoend kustplaatsje dat beroemd is om de grote hoeveelheid krab die er gevangen wordt. Het is weekend als we aankomen en het dorp is vol met dagjesmensen die komen picknicken.

Vanmorgen maken we ons op voor de langste reisdag van de vakantie: we rijden vandaag naar Tatai, een dorp in de Koh Kong provincie. De kortste weg is door het Kardemom gebergte, maar zonder four-wheel drive kun je niet over de pas. Onze route maakt daarom een omweg, vrijwel via Phnom Penh. Ondanks dat we om half acht vertrekken moeten we ons haasten om de boot van vijf uur te halen.

Als we wakker worden is het weer nog niet opgeklaard en komt de regen nog met bakken uit de hemel. Gelukkig vertrekken we vandaag richting Battambang en laten we de nattigheid snel achter ons. Battambang is de hoofdstad van de gelijknamige provincie ten zuidwesten van Siem Riep. De charme van dit stadje ligt in het grote aantal oude gebouwen die nog uit de tijd van de Franse overheersing stammen.

Vandaag is de laatste dag van de Tempel driedaagse en staat Banteay Srei op het programma. Dit tempelcomplex ligt iets ten noorden van de tempels die we gisteren bezochten en stamt uit de 10e eeuw. Voor deze tempels is een rood- rozige zandsteen gebruikt die heel goed te bewerken was. De reliëfs zijn zo rijkelijk versiert dat de tempel de bijnaam ‘De Art Gallery of Cambodia’ heeft. Gravure boven een poort in Banteay Srei Nog een poort in Banteay Srei Ik vond deze tempel misschien wel de mooiste van allemaal, maar de kinderen, die ook maar de helft meekrijgen van de Engelse uitleg, kan het niet meer boeien.

Het is vijf voor zeven. Met deze nuchtere opmerking van Lotte is de rust meteen verdwenen. We gaan vandaag de tempels van Angkor Wat, Ta Prohm en Angkor Thom bezoeken en om zo veel mogelijk van het koele gedeelte van de dag mee te pikken, komt Lonh ons om half acht ophalen. Da’s dus over vijfendertig minuten! Die wekker stond dus niet om kwart voor zes (zoals gepland), maar om kwart voor zeven.

Vrijdag 22 juli Het is alweer 27 juni wanneer ik de tijd vind om aan het verslag te schrijven. We zijn gisteren aangekomen in Battambang en hebben vandaag een dagje genieten in het zwembad van Battambang Resort. Het vorige verslag eindigde op Koh Trong, het eilandje in de Mekong ter hoogte van Kratie. Van daaruit vertrekken we op Margot’s verjaardag naar Siem Reap met een tussenstop in Kompong Thom. Niet de meest ideale invulling van je verjaardag: de halve dag in een busje.

Woensdag 20 juli We zijn inmiddels niet meer de enige gasten in ons Communistische resort, een groep bikers uit Thailand heeft zich bij ons gevoegd. Lonh, onze gids, is diep onder de indruk van hun BMW tour motoren, die met een prijskaartje van zo’n €30k ver buiten zijn bereik liggen. Vandaag hebben we weer een reisdag. We verlaten Mondulkiri voor een rit naar Kratie, een plaatsje aan de Mekong dat haar plek op de wereldkaart te danken heeft aan de beroemde en inmiddels met uitsterven bedreigde Irrawaddy dolfijnen.

Vandaag is het vroeg uit de veren, want we worden om zeven uur verwacht bij het Hefalump café waarvan we vertrekken naar Elephant Valley. Over dit project van de Brit Jack Highwood gaan op internet gemengde verhalen rond, maar onze indruk na deze dag was toch dat hij één van de meest zorgvuldige opvangprojecten voor Aziatische olifanten in de Mondulkiri provincie bestiert. Ingang van het reservaat We zijn met een groepje van tien: een Frans stel op sabbatical en net vijf maanden in Nieuw Zeeland geweest, twee schooljuffen uit Los Angeles, een dame uit San Francisco, een Zweedse student en wij.

Zondag 17 juli Vanuit Kompong Cham gaat de reis vandaag naar Sen Monorom, een stadje in de Mondulkiri provincie in het noorden van Cambodja. Het noordoosten van Cambodja is erg vruchtbaar, wat je kunt zien aan de mooie rode aarde overal. Landbouw is de belangrijkste bron van inkomsten en overal zie je rijstvelden en rubberplantages. Het gebied staat ook bekend om peperteelt. Het is het begin van het regenseizoen en er is geen peper te bekennen, maar ik wil toch graag een paar foto’s maken.