Takayama

Het hotel is typisch Japans, helemaal self-service met een codeslot op de deur. We hebben nog geen staf gezien en er is daarom ook geen catering. Dit hotel is wel één van de weinigen op onze reis dat we inclusief ontbijt hebben geboekt. Ze hebben dit heel handig opgelost met een voucher voor een ontbijt bij een restaurantje in de buurt. Voor de deur vindt de Miyagawa Morning Market plaats met kramen verse groente en fruit, maar ook een barista. Na het ontbijt drinken we er een heerlijke cappucinno. Ik heb meteen aanspraak, omdat ik mijn Uniclo T-shirt uit New York aan heb. Of ik van Ramen houd…

Vanmorgen geen strak programma, maar gewoon een beetje het stadje verkennen. We bekijken eerst de Sanmachi historische huizen bekeken en daarna naar het historische bestuurskantoor (Takayama Jinya).

Daarna is het alweer tijd voor de lunch. Floor wil erg graag sushi, maar Lotte niet. Daarom splitsen we op. Lotte en ik kiezen voor een lokaal restaurantje tegenover de Jinya. We hebben Tempura Ebi met rijst en een regionale saus met een wat onbestemde samenstelling, maar wel erg lekker. Margot en Floor eten sushi.

We zien elkaar na de lunch weer bij de kantoorboekhandel, waar de kids hun schoolspullen voor na de vakantie bij elkaar shoppen. Gummen, pennen, schriften, maar vooral Washi tape, heel veel Washi tape.

Volgens de barista van vanmorgen is een bezoek aan Takayama niet compleet zonder een bezoek aan de tempels in het oosten van de stad. Als we daar aankomen moet Floor naar het toilet, dat we daar gek genoeg niet kunnen vinden. Iedereen is moe en prikkelbaar door de hitte. Samen tempels bekijken is dan niet zo’n goed plan. Lotte gaat daarom nog wat shoppen, Margot en Floor terug naar het hotel en ik wil graag nog een kijkje nemen bij de ruïnes van het kasteel, die in een klein natuurpark liggen. Onderweg er naar toe pak ik nog een paar tempels mee. Wanneer ik bij de ingang van het park kom wacht me een bijzondere verrassing: het park is dicht, omdat er een beer is gesignaleerd. Ik wist niet eens dat er beren in dit gebied voorkwamen. Over die beer maak ik me niet zoveel zorgen, maar gezien de gezagsgetrouwheid van de gemiddelde Japanner, neem ik toch niet het risico om in Sperrgebiet een boswachter tegen het lijf te lopen.

Om ’s avonds weer het Hida rund te ontlopen komen we terecht bij Center4 Hamburgers waar volgens de Lonely Planet ook een goede vegetarische hamburger te krijgen is. Dat laatste blijkt niet het geval. De informatie in de Lonely Planet is wel vaker gedateerd. Gisteren stonden we bijvoorbeeld voor een lege bouwplaats, waar volgens de gids echt een restaurant moest zijn. Mijn ervaring is dat tegenwoordig Google et al. en vooral een bezoek aan Japan Guide betere informatie oplevert.

Center4 Hamburgers is overigens een prima restaurant met een boeiend interieur, heel aardige bediening en voor de niet-vleeseter ook een paar lekkere sandwiches met frietjes.