Lotte-san Lotte-san
Vandaag vertrekken we rond lunchtijd richting Kyoto. Voor we ontbijten komt de eigenaresse van het guesthouse vragen of Lotte misschien een kimono wil passen. 10 minuten later is ze volledig getransformeerd. Ze ziet er prachtig uit, maar de band om haar middel zit zo strak dat ze nauwelijks kan ademhalen: wie mooi wil zijn moet pijn lijden! Het koffie van gisteren is zo goed bevallen dat we weer bij Curio gaan zitten. Als we afrekenen en een praatje maken krijgen we nog een visitekaartje van een goede espressobar in Kyoto, vlak bij de Fushimi Inari Taisha tempel. Als ik vraag of het café in Kyoto ook zijn kaartjes uitdeelt vertelt hij van niet. Nu hebben we pas een goede reden voor die cappuccino: het afleveren van een pakje visitekaartjes van Curio.

Bento shop (Kyoto) Bento shop (Kyoto)
Om half twaalf komen we op het station, nog net op tijd om een mooie bento box mee te nemen voor de lunch in de trein. Genietend van een doos met kleine hapjes rijden we langs het Biwameer. Dit meer is het grootste van Japan en van wat we ervan kunnen zien wordt het vooral gebruikt om te vissen en te jetskiën. Er liggen overal netten langs de kust. Her en der lonken stukjes strand. Japan is fascinerend, maar ik mis echt een hotel waar je ’s middags na aankomst even een uurtje kun afkoelen in het zwembad. We hebben wel geprobeerd zo’n hotel te boeken, maar we hebben geen betaalbare gevonden.

Het Japanse treinsysteem is echt indrukwekkend efficiënt en voor we het weten zijn we alweer bijna in Kyoto. Vlak voor we het centrum van de stad inrijden komen we nog langs de Hiei berg. Na alle verhalen van Martijn ben ik wel nieuwsgierig, maar vanuit de trein oogt de berg niet erg indrukwekkend.

Biwameer Biwameer
Hiei berg Hiei berg

Rond vier uur komen we aan bij het hotel. We kunnen metteen inchecken. Het is schoon en comfortabel, maar alles is self-service en daarom wel een beetje kil. Als we gesettled zijn gaan we nog een hapje eten in de buurt. We komen al snel in het winkelcentrum naast het station uit. De keuze is niet reuze en we landen bij een soort snackbar waar ze Udon noodles hebben. Niet helemaal mijn favoriet, want ze zijn erg grof.