Vandaag vertrekken we uit het verzengend hete Tokyo naar een provincieplaats in wat ook wel de Japanse Alpen wordt genoemd. Takayama ligt ongeveer 150 kilometer van Nagano, waar in 1998 de Olympische Winterspelen gehouden zijn. We hopen allemaal op een iets vriendelijker klimaat.
Voor het zover is ontbijten we eerst nog een keer bij de ‘Franse’ bakkerij bij Akihabara Station om vervolgens met de trein naar Tokyo Station te rijden. Aangezien we rond elf uur de Shinkansen naar Toyama nemen zitten we rond lunchtijd in de trein. Margot mag eindelijk los met het kopen van Bento boxen! Elk groot station in Japan heeft een enorme keuze aan kramen die zo’n beetje elk denkbaar Japanse gerecht verkopen om onderweg te consumeren. Grappig om te zien dat, net zoals bij sommige restaurants, bij veel kramen een plastic model van de boxen de inhoud toont. Alles ziet er even prachtig uit, maar vaak is het lastig te zien welke ingrediënten gebruikt zijn. Gelukkig vraagt een goed Engels sprekende mevrouw aan Margot of ze kan helpen en ruim op tijd staan we goed voorzien op het perron te wachten op de trein. Die is natuurlijk stipt op tijd. Er rijden zoveel Shinkansens dat het nog wel lastig is de juiste rij op het perron te kiezen, want er blijken tekens voor de eerstvolgende en andere voor die daarna.
Bento Box (fake!)
Shinkansen - kogeltreinDe reis naar Toyama verloopt vlot en na de overstap zitten we in een sneltrein, die een stuk langzamer rijdt dan de Shinkansen. Dat is helemaal niet erg, want we zitten helemaal voorin de trein en tijdens de rit door de bergen hebben we een prachtig uitzicht.
In Takayama aangekomen is het ondertussen ongeveer even warm als in Tokio, maar het is een stuk minder vochtig, dus voelt de hitte veel minder benauwd aan. Het guest house heeft een e-mail gestuurd met het bericht dat ze tegenwoordig een extra locatie hebben met grotere kamers en dat we een upgrade hebben gehad. We blijken in een gloednieuw appartement te overnachten met een stuk meer ruimte dan op onze kamer in Tokio.
Lotte en Floor willen graag ’s middags chillen op bed en Margot en ik gaan het centrum verkennen. We komen terecht bij het Yoshijima Heritage House, de voormalige villa en sake stokerij van een voorname familie. Het pand uit 1908 is nog in originele staat en geeft een mooi beeld van Japanse manier van leven van een eeuw geleden.
Yoshijima Heritage House
Een van de culinaire hoogtepunten uit de streek is Hida rundvlees, dat eenzelfde soort marmering vertoond als Wagyu en veel van de restaurants hebben dat dan ook prominent op het menu. Dat maakt de keuze voor het diner voor ons niet makkelijker en uiteindelijk komen we bij een pizzeria uit. Gerund door een Japanner, maar wel met een echte houtgestookte pizzaoven.
