Bye, bye, Tokyo

Vandaag is het alweer onze laatste volle dag in Tokio. Er is zoveel te zien en te doen dat het echt moeilijk keuzes maken is. Na het ontbijt gaan we een kijkje nemen op de Tsukiji vismarkt, ook wel de Tsukiji Outer Market genoemd. Er is ook een Inner Market, waar ’s morgens vroeg de tonijn wordt geveild, maar die blijkt begin dit jaar verplaatst te zijn. Ik had gehoopt op kramen waar grote stukken tonijn lagen, maar die zijn er helaas niet op de Outer Market. Wel veel kraampjes met kleinere vis, oesters, schelpen en schaaldieren. Er is ook een kraam met prachtige zware Japanse koksmessen, maar na de escapade van gisteren ben ik nog even niet klaar om 300 euro voor een mes neer te leggen.

Terwijl het tegen het middaguur loopt begint de hitte weer zijn tol te eisen en willen Lotte en Floor het liefst naar een museum voor de airconditioning. We zouden eigenlijk de winkelstraten van Ginza gaan verkennen, maar in plaats daarvan nemen we de metro naar het Ueno park, waar het Tokyo National Museum ligt. Die gok pakt goed uit, want in het park is het al aangenamer, maar binnen in het museum is het heerlijk koel. Het museum bestaat eigenlijk uit een stuk of vijf aparte gebouwen, maar wij beperken ons tot de topstukken in de Honkan - Japanse Gallerij. Je vind er prachtige kledingstukken, porcelein, samurai zwaarden en Kabuki maskers. Geen slechte omgeving om af te koelen!

Na het museum rijden we terug naar het hotel, maar in de metro komen we er achter dat verderop aan dezelfde metrolijn Roppongi Hills ligt. Deze kantoortoren heeft een Sky Roof, waar je in de openlucht van de skyline van Tokyo kan genieten. Als we er nu heen gaan kunnen we op het dak de zon onder zien gaan. We besluiten daarom spontaan om direct verder te rijden.

De attractie is een beetje een tourist trap, want om naar boven te komen moet je eerste een kaartje kopen voor het Mori Art Museum of de Pixar tentoonstelling. Het museum is om vijf uur al dicht, dus het wordt Pixar. Best een aardige tentoonstelling over het productieproces van de Pixar films, maar hiervoor zijn we niet naar Japan gereisd. Het uitzicht daarentegen is adembenemend. Zeker als we na de tentoonstelling het dak op gaan, net als de zon ondergaat. Het is nogal heiig, dus Mount Fuij is niet te zien, maar het zicht van het dak biedt wel een sprookjesachtig aanzien, zeker als bij schemering er steeds meer lampjes zichtbaar worden. Na 100 foto’s willen de dames graag naar beneden (ik was graag gebleven tot het pikkedonker was).

Volgens een vriendin die in Tokyo gewoond heeft zit er in het metrostation een Ramen restaurant dat ook vegetarische ramen serveert (ja, dit wordt deze reis wel een stokpaardje). Afuri is een keten met ook een filiaal in Roppongi Station. De veganistische ramen smaakt prima.

In het hotel aangekomen pakken we onze koffers. De dames hebben wat langer nodig, maar ik ben in vijf minuten klaar. We hebben als goedmakertje voor de kapotte airconditioner nog vier gratis drankjes in de bar tegoed, dus ik besluit om met mijn tablet dit reisverslag bij te werken onder het genot van een biertje. Uiteindelijk komt daar niet veel van terecht, omdat ik aan de praat raak met een Mexicaanse die ook sinds vrijdag in Tokio is. Ze komt uit Toluca en is al sinds haar jeugd gefascineerd door de Japanse cultuur, met name Anime. Haar volgende bestemming is Sapporo. Wij vertrekken morgen om half elf naar Takayama, dus als de bonnen op zijn kruip ik in mijn bed. Morgen op tijd op.