Naar Siem Reap

Vrijdag 22 juli

Het is alweer 27 juni wanneer ik de tijd vind om aan het verslag te schrijven. We zijn gisteren aangekomen in Battambang en hebben vandaag een dagje genieten in het zwembad van Battambang Resort. Het vorige verslag eindigde op Koh Trong, het eilandje in de Mekong ter hoogte van Kratie. Van daaruit vertrekken we op Margot’s verjaardag naar Siem Reap met een tussenstop in Kompong Thom. Niet de meest ideale invulling van je verjaardag: de halve dag in een busje. Kompong Thom’s grootste attractie zijn een drietal grote bomen langs de Stung Sen rivier waarin overdag honderden Vleerhonden hangen. Het schijnt een imposant gezicht te zijn als deze ’s avonds tegelijk wegvliegen, maar helaas hebben we geen tijd om hier op te wachten.

’s Avonds komen we aan in het Sambor Village hotel. We hebben een prachtige familiekamer en tot grote vreugde van de kinderen is er ook een zwembad. Het hotel ligt net buiten het centrum, maar er staan gratis fietsen. Helaas konden we geen restaurant vinden dat ‘verjaardagswaardig’ is. Uiteraard komen we terecht bij Anrunras Restaurant, de default optie voor busreizigers tussen Phnom Penh en Siem Reap. Niet slecht, maar ook niks bijzonders. Achteraf gezien was het restaurant van het hotel eigenlijk een beter alternatief.

Zaterdag 23 juli

Vandaag start onze tempel 3-daagse met een bezoek aan de Sambor Prei Kuk. Dit complex uit de 7^e eeuw dateert uit de Pré-Angkor tijd. In tegenstelling tot de tempels bij Siem Reap, bestaan de tempels van Sambor Prei Kuk voornamelijk uit baksteen. De tempels liggen verspreid in het bos en hebben nog niet de bekendheid van die van Angkor. Het is er dus aangenaam rustig. Eén van de meest bijzondere tempels is een relatief klein bouwwerk waar een enorme boom midden overheen is gegroeid.

Verderop richting Siem Reap stoppen we nog even bij de Preah Tis brug, een meer dan 1000 jaar oude brug uit de Angkor tijd en een strategisch punt op de weg tussen Angkor en het oosten van Cambodja. Deze brug is de best bewaarde en daarom nu gesloten voor autoverkeer.

In Siem Reap aangekomen stoppen we nog even bij de markt waar de vrouw van onze gids Lonh haar winkeltje heeft met gedroogde vis en vispasta. Het is niet de eerste keer dat we stoppen bij een viskraam, want Lonh doet af en toe wat ‘marktonderzoek’ onder het mom van een toeristische stop. Siem Reap is de tweede stad in Cambodja en dat kun je wel merken ook. Totaal anders dan de stadjes waar we de afgelopen week doorheen zijn gereden. Maar nog steeds erg Aziatisch. Afgezien van de grote hotelketens, die je hier ook vindt, ademt het de typische chaotische bedrijvigheid, die we ook kennen van Thailand en Vietnam.

We overnachten in het Central Boutique Hotel, dat in een onooglijk achteraf steegje ligt, maar wel over twee prachtige zwembaden beschikt. Best lekker met deze hitte. Helaas worden de ‘connecting rooms’ net gerenoveerd (het is tenslotte laagseizoen) en hebben we twee aparte kamers. Lotte slaapt nog steeds niet lekker op een aparte kamer en Margot en ik hebben geen zin in drie nachten gescheiden slapen, dus dringen we aan op een alternatief. Er was wat Aziatisch beleefde druk voor nodig, maar uiteindelijk blijkt er dan een prima oplossing: één van de familiekamers is beschikbaar, alleen de huidige gasten moet nog vertrekken. We laten onze bagage achter en verkennen het centrum, terwijl onze kamer wordt klaargemaakt.

In het hart van Siem Reap liggen een paar straten waar het traveler circuit zich concentreert, waarvan één toepasselijk Pub Street heet. Inclusief schreeuwerige bars met ongeveer rond de klok ‘happy hour’. Drie maal raden, waar we die lawaaierige Britten aantroffen… Margot heeft in de Lonely Planet een sushi bar gevonden en het plan is om daar vanavond een verlaat verjaardagsdiner te houden. Na eindeloos zoeken in de smalle steegjes, blijkt sinds de twee jaar na het uitkomen van laatste editie de bar het niet gered te hebben. Als we om half zeven terugkomen in het hotel en de kamer nog steeds niet klaar blijkt, doden we de tijd met een diner in het hotel. Vanavond vroeg onder de wol, want Lonh staat morgenvroeg om half acht met vier fietsen klaar voor onze ‘Tour de Angkor Wat’.