Kep

We zijn alweer aangekomen op onze laatste bestemming van deze reis: de kustplaats Kep, al tijdens de Franse overheersing voor de upperclass een geliefde locatie om te ontsnappen aan de hitte. Verschillende uitgebrande ruïnes van villa’s herinneren nog aan deze glorietijd, die uiteindelijk door Pol Pot wreed verstoord werd. Nu is Kep een wat rommelig aandoend kustplaatsje dat beroemd is om de grote hoeveelheid krab die er gevangen wordt. Het is weekend als we aankomen en het dorp is vol met dagjesmensen die komen picknicken.

Le Ponton, ons hotel, ligt aan de kust vrijwel op dezelfde hoogte als de Krab markt. De enige andere gasten zijn expats uit Phnom Penh. Dat ook de Franse manager last heeft van het low season, blijkt uit het feit dat hij al rond de middag zelf aan de pool ligt met een glas rosé. De prijzen zijn helaas niet aangepast aan het laagseizoen en rond de helft hoger dan we tot nu toe gewend zijn. Niet een ervaring die voor herhaling vatbaar is.

Uitzicht op de Golf van Thailand

De volgende morgen genieten we wel van een ontbijtje met warme croissants. Er is een Franse bakker in het stadje en die levert kwaliteit. Ook de koffie schijnt daar goed te drinken te zijn, dus lopen we na het ontbijt naar de winkel bij Kep Beach. Het strand is zoals de Lonely Planet al beschreef: niet erg fraai en vooral druk met locals die er hun zondag verblijven. Bij het strand zitten ook een paar kantoortjes die tours in de omgeving aanbieden. Een populaire bestemming is Koh Tonsay. Het schijnt een prachtig zandstrand met palmbomen te hebben en meer aan het clichébeeld van de tropische vakantiebestemming te voldoen dan het strand in Kep zelf. We boeken een retourtje met de boot voor morgen.

Tussen de middag lunchen we op de Krab markt bij één van de vele restaurantjes. Ze bieden allemaal een keur aan vis en schaaldieren. Lotte besteld haar favoriete calamares en ik schuif voor een keer mijn principes opzij en bestel krab in groene Kampot pepersaus, de lokale specialiteit.

De rest van de middag liggen we langs en in het zwembad. Vanmorgen hadden we bij Kep Beach al een Italiaans restaurant gezien (Italian Corner) en omdat we vanmiddag al Aziatisch geluncht hebben, doen we de kinderen een plezier. De eigenaar blijkt een heuse Italiaan uit Spoleto in Umbrië, die een allerbehoorlijkste pizza weet te serveren. Op een ander stel na zijn we de enige gasten en daarom heeft de waard alle tijd voor een praatje. Hij is een paar jaar geleden naar Cambodja geëmigreerd vanwege de relaxte sfeer. Kep is daar dan wel weer de overtreffende trap van.