Vandaag een relaxed dagje in Paramaribo. ’s-Ochtends breng ik een bezoekje aan fort Zeelandia, een verplicht nummer als je Suriname voor het eerst bezoek (volgens Mieke). Het fort is typisch Hollands en doet heel kneuterig aan. De kleine tentoonstelling geeft een boeiend beeld van de strubbelingen van de eerste Nederlanders en de gedenksteen voor de Decembermoorden. De gaten in de muur van het bastion vormen daarbij een kleine dissonant.
Na een uitgebreide lunch met Pieter laat hij me de bouwplaats zien van het project bij Staatsolie, waar Ballast Nedam de funderingen aanlegt voor de uitbreiding van de raffinaderij. Het is een krioelen van werklui en het is verbazingwekkend dat alle stukjes van verschillende onderaannemers uiteindelijk één geheel gaan vormen.
In de taxi terug naar het centrum kom ik midden in de avondspits terecht, die in Paramaribo overigens al om 15:00 begint. Morgen zit de vakantie er alweer bijna op, maar eerst breng ik nog een bezoek aan Brownsberg. Dat ik deze trip kan maak, dank ik een beetje aan Bas en Debbie, want toen ik vanmorgen bij Zus en Zo wilde boeken, bleek eerst dat de vaste trip op woensdag niet door ging. Na dit teleurstellend bericht kwam ik hen tegen aan de ontbijt en al pratend blijken ze ook plannen te hebben om naar Brownsberg te gaan. Met z’n drieën is de groep groot genoeg voor een extra trip en valt de puzzel weer mooi in elkaar!