Wanneer we op het vliegveld van Salta aankomen blijkt dat geheel tegen de algemene reputatie van LAN en Aereolineas Argentinas in de vlucht van LAN naar Buenos Aires gecanceld, maar die van Aereolineas prima op tijd. Een unicum voor ons deze reis. Als we straks bij ons hotel op twee blokken van Avenue de 9 Julio aangekomen zijn, gaan we proberen om onze traditie in ere te houden om elke reis minstens één keer sushi te eten. Een uitgebreide reportage in het Aereolineas magazine over sushi bars in BA doet vermoeden dat we hierin wel gaan slagen.

Laatste blik op de Andes Laatste blik op de Andes

Dat laatste blijkt dus een misvatting. We slapen midden in het centrum en de enige sushibar in de buurt is maar tot vier uur open. In Palermo zijn er wel een aantal, maar we hebben geen zin om direct weer in de taxi te stappen. De Avuenue de Mayo, de straat waar ons hotel ligt, staat vol met kapitale historische panden, maar ademt een zwaar vergane glorie sfeer uit. Het hotel is daar geen uitzondering op. Hoge plafonds, een gigantisch trappenhuis met marmer en een lift in het hart, zoals je dat ook in oudere Parijse panden aantreft: handmatige deuren en een liftschacht van traliewerk.

De kids zijn de volgende morgen helaas niet zo snel in de benen dat we nog een koffie bij de Starbucks naast het hotelt kunnen drinken. Dat moet dan maar op het vliegveld. De taxi naar het vliegveld rijdt over de Avenue de 9 Julio, die inderdaad imposant breed is. Nog een ruime 20 uur en dan zijn we weer in het Rotterdamse.