Purmamarca

We hebben ons tijdens de voorbereiding van de reis een beetje laten foppen met de afstanden en de reistijden in Argentinië. Daarom staat vandaag een rit van Cafayate naar Purmamarca op het programma en dat blijkt toch wel zeven uur rijden.

Gelukkig is het uitzicht tijdens deze rit prachtig en heel afwisselend. Het eerste stuk rijden we door de Quebrada de Cafayate terug naar Salta, waar we kort Victor en Romina zien bij haar ouders. Voor de scenic route naar Purmamarca rijden we door San Lorenzo om ten noorden van Salta de Ruta 9 op te pikken. Deze slingert door prachtig groene heuvels naar Jujuy. Voorbij Jujuy verandert het landschap als we door de Quebrada de Humahuaca verder rijden naar Purmamarca. De groene bebossing maakt plaats voor een uitbunding pallet aan kleuren. De grillige rotsformatie wisselen van roomwit en okergeel naar dieprood tot kopergroen. Door de brede vallei stroomt nu een klein stroompje, maar de bedding verraad dat in het natte seizoen een enorm natuurgeweld losbarst. Naarmate we hoger komen, maken de bomen steeds meer plaats voor enorme cactussen.

Als we om half zes arriveren we bij Purmamarca, het kleine dorpje aan de voet van de markante Cerro de los Siete Colores staan de touringcars nog in het gelid. Half Argentinië is hier ook op vakantie.

De volgende morgen nemen we zelf ook een kijkje, wanneer het nog rustig is. Bij de heuvel met het beste uitzicht op de Siete Colores staat een mannetje tol te heffen. Vier pesos armer zijn we een familieportet rijker. We rijden door naar Tilcara, het iets grotere dorp in de buurt. Hier bevindt zich het enige benzinestation in de wijde omtrek, wat zich laat zien aan de file ervoor. Na het tanken bekijken we het centrum en strijken neer bij een restaurantje aan het plein voor een prima lunch. Als we na de lunch nog even wat inkopen willen doen voor het avondeten, blijkt dat we ons hebben laten verrassen door de siesta. Alles is dicht tot een uur of vijf.

Terug bij het appartement genieten we van het lekkere zonnetje, terwijl de kinderen zich in de buurt vermaken met het klimmen in een omgevallen boom. Als we aan het eind van de middag boodschappen doen in Purmamarca, blijkt er geen vers vlees te krijgen en moet de geplande asado nog een dagje wachten. Met een fles Malbec en een zak vers gebakken empanades hoeven we gelukkig niet te verhongeren.