Pats. Dit is me nog nooit overkomen: het waait zo hard op de runway van São Vincente Airport dat mijn mobiel uit mijn hand vliegt als ik een foto van de terminal probeer te maken. We ontvluchten, dit jaar voor het eerst, de winter met een weekje zon op de Kaapverdische eilanden São Vincente en Santo Antão. Cesária Évora Airport - São Vincente Afgezien van de wind staat er een stralende zon aan de hemel en is het een heerlijk aangename zesentwintig graden.

Lees verder

Vandaag reizen we naar alweer de laatste bestemming van onze reis: Fukuoka. Gelukkig is het voor deze trip wel gelukt om plaatsen in de Shinkansen te reserveren en hoeven we niet heel vroeg op het station te zijn. Tijd genoeg dus voor nog een cappuccino bij Starbucks. We komen rond lunchtijd aan in Fukuoka en besluiten op het station te lunchen. In tegenstelling tot stations in Nederland heb je in Japan een ruime keuze aan prima eettentjes.

Lees verder

Vanmorgen vertrekken we met de Shinkansen naar Hiroshima. Onderweg komen we langs Himeji. Het kasteel van Himeji is gesticht in de 14e eeuw, maar de huidige bebouwing stamt uit de 17e eeuw. Het heeft op miraculeuze wijze verschillende rampen, zoals zware bombardementen in de tweede wereldoorlog, overleefd en kan daarom tegenwoordig aanspraak maken op het predikaat “mooiste kasteel van Japan”. Omdat de Shinkansen ook in Himeji stopt, is het een prima dagtrip onderweg naar Hiroshima.

Lees verder

Osaka is de tweede stad van Japan en een typische werkstad: veel bedrijven en een eetparadijs. Verder heeft het geen heel bijzondere toeristische trekpleisters (tenzij je Universal Studio’s Japan hiertoe rekent). Dit was een perfecte gelegenheid om vandaag ergens in een zwembad te gaan liggen om de hitte te verdrijven, maar op de één of andere manier hebben we alleen verwarmde (31-32°C) overdekte zwembaden gevonden. Dat lijkt ons niet de perfecte afleiding als het 37° buiten is.

Lees verder

We vertrekken voorspoedig met genoeg tijd om even langs de bakker en de Starbucks te gaan voor een ontbijtje. De eerste drie benen van de reis verlopen voorspoedig, maar op het station Shin-Imamiya in Osaka hebben we maar zeven minuten en dat is te kort om ons te realiseren dat het laatste deel van de reis niet met Japan Rail is maar met een andere maatschappij. We staan daarom bij het verkeerde perron 1 en net als we onze vergissing door hebben zien we onze trein naar Koyasan vertrekken.

Lees verder

Na de lange wandeling door Nara gisteren is het idee om het vandaag wat rustiger aan te doen. Daarom hebben we geen strakke deadline en slapen we uit. Het idee is om naar de tempel met de rode poorten te gaan. Daar ligt ook Vermillion, het café waar we de visitekaartjes van Curio uit Kanazawa gaan brengen. Ze blijken twee zaken te hebben, allebij dicht bij de tempel. We kiezen ervoor om bij Vermillion Café te ontbijten, dat net iets groter is dan de bar om de hoek bij het station.

Lees verder

Als we vandaag een beetje op tijd in Nara willen zijn moeten we op tijd op, dus staan we rond kwart over acht bij de bakker naast het station een broodje te kopen voor het ontbijt. We hebben een snelle trein naar Kyoto Station en gebruiken de twintig minuten overstaptijd om snel nog even een cappuccino te scoren bij de Starbucks. We nuttigen het ontbijt in de trein en om half elf staan we in Nara.

Lees verder