We vertrekken voorspoedig met genoeg tijd om even langs de bakker en de Starbucks te gaan voor een ontbijtje. De eerste drie benen van de reis verlopen voorspoedig, maar op het station Shin-Imamiya in Osaka hebben we maar zeven minuten en dat is te kort om ons te realiseren dat het laatste deel van de reis niet met Japan Rail is maar met een andere maatschappij. We staan daarom bij het verkeerde perron 1 en net als we onze vergissing door hebben zien we onze trein naar Koyasan vertrekken.

Lees verder

Na de lange wandeling door Nara gisteren is het idee om het vandaag wat rustiger aan te doen. Daarom hebben we geen strakke deadline en slapen we uit. Het idee is om naar de tempel met de rode poorten te gaan. Daar ligt ook Vermillion, het café waar we de visitekaartjes van Curio uit Kanazawa gaan brengen. Ze blijken twee zaken te hebben, allebij dicht bij de tempel. We kiezen ervoor om bij Vermillion Café te ontbijten, dat net iets groter is dan de bar om de hoek bij het station.

Lees verder

Als we vandaag een beetje op tijd in Nara willen zijn moeten we op tijd op, dus staan we rond kwart over acht bij de bakker naast het station een broodje te kopen voor het ontbijt. We hebben een snelle trein naar Kyoto Station en gebruiken de twintig minuten overstaptijd om snel nog even een cappuccino te scoren bij de Starbucks. We nuttigen het ontbijt in de trein en om half elf staan we in Nara.

Lees verder

Lotte-san Vandaag vertrekken we rond lunchtijd richting Kyoto. Voor we ontbijten komt de eigenaresse van het guesthouse vragen of Lotte misschien een kimono wil passen. 10 minuten later is ze volledig getransformeerd. Ze ziet er prachtig uit, maar de band om haar middel zit zo strak dat ze nauwelijks kan ademhalen: wie mooi wil zijn moet pijn lijden! Het koffie van gisteren is zo goed bevallen dat we weer bij Curio gaan zitten.

Lees verder

De twee belangrijkste bezienswaardigheden van Kanazawa zijn het kasteel en het Kenroku-en park, die direct naast elkaar liggen. Het plan is om daar na het ontbijt heen te lopen. We hebben allemaal (behalve Floor) eigenlijk geen zin in rijst als ontbijt, dus zoeken we een Coffee Bar in de buurt. Na een valse start komen we terecht bij Curio Espresso and Vintage Design, een sympathiek tentje dat gerund wordt door een Amerikaan uit Seattle die met een Japanse is getrouwd.

Lees verder

Coffee Shop Hina Om tien voor acht arriveren we op het busstation voor de bus naar Shirakawa-go. Ondanks het vroege tijdstip brand de zon al fel. Het is goed dat we al in Nederland plaatsen gereserveerd hebben, want de bus zit helemaal vol. Het is ongeveer vijf kwartier rijden naar het UNESCO Werelderfgoed monument Shirakawa-go. Dit dorp is samen met twee dorpen in de buurt nog de enige plek in Gifu waar nog de traditionele met riet bedekte huizen staan, die vroeger overal in de provincie te vinden waren.

Lees verder

Het hotel is typisch Japans, helemaal self-service met een codeslot op de deur. We hebben nog geen staf gezien en er is daarom ook geen catering. Dit hotel is wel één van de weinigen op onze reis dat we inclusief ontbijt hebben geboekt. Ze hebben dit heel handig opgelost met een voucher voor een ontbijt bij een restaurantje in de buurt. Voor de deur vindt de Miyagawa Morning Market plaats met kramen verse groente en fruit, maar ook een barista.

Lees verder